Την προηγούμενη εβδομάδα ανακοίνωσα στα παιδιά πως θα έχουμε επισκέψεις. Θα μας επισκεφτεί το ΚΔΑΠ αμεΑ ΔΙΑΠΛΑΣΙΣ.
Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν και ανυπομονούσαν να γνωρίσουν τους καινούριους φίλους.
Μια συμπερίληψη ήταν κάτι  πρωτόγνωρο για εκείνα και ήθελε προσοχή. Πόσο μάλλον όταν υπήρχαν πολλές διαφορετικές και μικρές ηλικίες και από τις δύο πλευρές. Ρώτησα  πως φαντάζονται το γεγονός και απάντησαν με πολύ ζωγραφική.

Η μεγάλη  ημέρα ήρθε και η συνάντηση πραγματοποιήθηκε. Τα παιδιά της ΔΙΑΠΛΑΣΙΣ ήρθαν. Κατέβηκαν με προσοχή, και το ίδιο προσεχτικά περιηγήθηκαν στο χώρο. Είδαν τα εκθέματά μας, παρατήρησαν τα έργα μας, σχολίασαν οτιδήποτε τους άρεσε, έκαναν ερωτήσεις και μας εντυπωσίασαν που με την προσεκτικότητά τους.

Τους καλωσορίσαμε, συστηθήκαμε και καθήσαμε όλοι μαζί  γύρω από τον πάγκο εργασίας. 

Δεν οργανώσαμε κανένα βαρύγδουπο πρότζεκτ, δεν  ετοιμάσαμε καμία ιδιαίτερη δράση. Δώσαμε το λόγο στα παιδιά και τ’ αφήσαμε ελεύθερα  να εκφραστούν, να συνυπάρξουν και να δημιουργήσουν αυτό που εκείνα είχαν στη σκέψη τους.
Και ήθελαν να ζωγραφίσουν το Καλλιτεχνείο όπως υπάρχει στην φαντασία τους.  Ένα μεγάλο καράβι με χρωματιστά πανιά που τα ταξιδεύει σε κόσμους φανταστικούς και χρωματιστούς. Απλώσαμε τα χαρτιά μας, μοιραστήκαμε χρώματα και πινέλα και πιάσαμε δουλειά. Έτσι μαγικά και χωρίς πολλές συστάσεις έγιναν αμέσως ομάδα. Συνεργάστηκαν σε παρεάκια και ξεκίνησαν για το δικό τους ταξίδι στο μαγικό κόσμο της δημιουργίας.
Εμείς, εκπαιδευτές και συνοδοί, σαν ''τυχεροί''  παρατηρητές απολαμβάναμε τις στιγμές καθώς δεν χρειάστηκε καθόλου να παρέμβουμε .Τα παιδιά μας, όλα τα παιδιά και του ΚΔΑΠ και του Καλλιτεχνείου μας έδωσαν το δικό τους μάθημα, έστειλαν το δικό τους μήνυμα και ήταν ξεκάθαρο: Πως τόσο  άνετα και τόσο εύκολα  μπορούν να συνυπάρχουν, να συνδημιουργούν και να συναναστρέφονται. Τόσο απλά μπορούν να είναι ομάδα. Έτσι όμορφα μπορούν να δημιουργούν.

Δεν δυσκολεύτηκαν, δεν δυσαρεστήθηκαν, δεν δημιούργησαν προβλήματα. Το μόνο που άκουγες ήταν γέλια και φωνές.

Μία τόσο ξεχωριστή δράση έμοιαζε σαν μια καθημερινή ημέρα στο Καλλιτεχνείο. Γιατί η τέχνη είναι για να μας ενώνει , να μας εξυψώνει κα να μας μετατρέπει σε δημιουργούς, μικρούς θεούς που μπορούν και πράττουν ωραία και θαυμαστά.
Οι νέοι φίλοι μας έφυγαν χαρούμενοι . Το είδαμε στα πρόσωπά τους, το εισπράξαμε  όταν  είπαν πως θέλουν να ξανάρθουν. Τα  παιδιά που έμειναν δεν σταματούσαν να μου λένε πως πρέπει να τους ξανακαλέσουμε. Βέβαια κάποια έκαναν τις προσωπικές προσκλήσεις. Φυσικά τους χαρίσαμε μικρά καραβάκια για να κάνουν τα δικά τους ταξίδια σε κόσμους μαγικούς. Τους χαρίσαμε και το παραμύθι μας για να το διαβάζουν και να θυμούνται τις όμορφες στιγμές που περάσαμε μαζί. 

Ημέρα αγάπης, συμπόρευσης και ενσυναίσθησης  ήταν για μας η Πέμπτη.
Είμαστε διαφορετικοί, το δεχόμαστε και το απολαμβάνουμε.
Άλλωστε όπως συνηθίζουμε λέμε: «Ο καθένας από εμάς είναι μια διαφορετική και ξεχωριστή πινελιά κι όλοι μαζί συνθέτουμε ένα έργο τέχνης.»

“Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα”, είπε ο αγαπημένος μας Νίκος Καζαντζάκης.
Και ξεκινάω έτσι  γιατί κάθε φορά που επισκέπτομαι το ΚΔΑΠ ΑμεΑ ΔΙΑΠΛΑΣΙΣ νομίζω πως βρίσκομαι σ έναν παράδεισο. Και όχι  δεν είναι το περιβάλλον που μου κάνει την παρομοίωση. δεν είναι οι τεράστιοι χώροι ,ούτε κάποια ιδιαίτερη διακόσμηση.  Είναι   τα λαμπερά πρόσωπα και τα μεγάλα χαμόγελα των παιδιών .
Τα βλέμματα που ακτινοβολούν και οι ματιές ,οι  γεμάτες λαχτάρα για δημιουργία.  Κάθε φορά προσμένουν να τους ανακοινώσω τι θα κάνουμε και με τι θα καταπιαστούμε. 
Σκεπτόμενη λοιπόν τον παράδεισο  είπα να φτιάξουμε εξωτικά πουλιά, χαρούμενα ζουζούνια και φανταχτερές πεταλούδες να γεμίσουν τον δικό μας παράδεισο .
Μικροί και μεγάλοι ενθουσιάστηκαν .Κανείς δεν προβληματίστηκε για τον κόπο που έπρεπε να καταβάλει. 
Το έργο μας είχε μεγάλο βαθμό δυσκολίας και μετρήσαμε πολλές εργατοώρες κατασκευής. Οι καλλιτέχνες δεν πτοήθηκαν.
Για την κατασκευή μας χρησιμοποιήσαμε πληθώρα υλικών: χαρτόκουτα, κόλλες χαρτόνια κανσόν και βέβαια πολύ- πολύ γκλίτερ.
Οι κατασκευές μας ήταν στην πραγματικότητα χάρτινα ψηφιδωτά. Βέβαια επειδή είμαστε πάντα ανοιχτοί στις ιδέες και δεν απορρίπτουμε καμία, ξεφύγαμε για άλλη μια φορά από τα  κλισέ. Και μαζί με τα πουλιά ,φτιάξαμε και μάγισσες και κουκουβάγιες, αλλά και το τριφύλλι του παναθηναϊκού.
Η προσπάθεια άξιζε τον κόπο. Τα έργα μας είχαν κιόλας βρει τον προορισμό τους. Η θεία ,το ανιψάκι ,η μαμά, ο αδερφός θα ήταν οι τελικοί αποδέκτες .
Στάθηκα βέβαια πολύ τυχερή γιατί ένα πουλάκι είχε για προορισμό εμένα και τώρα στολίζει το τζάκι μου .
Η φαντασία όπως βλέπετε και στις φωτογραφίες μας περίσσευε. Όσο για το αποτέλεσμα ήταν τόσο εντυπωσιακό που γέμισε τα πρόσωπά μας χαμόγελα.
Αν μας άρεσε; Πάααρα πολύ αφού όλοι είναι πρόθυμοι να φτιάξουν κι άλλα. 

Βρισκόμαστε λίγο πριν από τα Χριστούγεννα. Στην κεντρική  πλατεία του Αγίου Αθανασίου, μπροστά στο μεγαλοπρεπές Χριστουγεννιάτικο δέντρο της πόλης.
Επάνω στη μεγάλη εξέδρα. Εκεί παρουσιάσαμε το θεατρικό μας έργο.  Ήταν μια μαγική βραδιά. Τα προσωπάκια των παιδιών ήταν φωτεινά. Τα μάτια σπινθηροβολούσαν. Τα παιδιά έλαμπαν κι ήταν πραγματικά ευτυχισμένα.
Το γεγονός ήταν ένα: Φέτος καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε τη χριστουγεννιάτικη εκδήλωση μας.
Η αλήθεια είναι πως στην αρχή δυσαρεστήθηκαν λίγο. Ένιωσαν έξω από τα νερά τους χωρίς τα σκηνικά. Είχαν συνηθίσει να παρουσιάζουν το θεατρικό τους μέσα στη ζεστή αγκαλιά των έργων τους. Ίσως ένιωθαν μια μοναξιά.-Είστε τόσο λαμπερά τους είπα με τις στολές σας, που θα γεμίσει η σκηνή φως. Μόνο εγώ ήξερα πόσο ανάγκη είχαν να βγουν και να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα. Φτιάξαμε στολές μέσα σε δυο μέρες.
Κατάφεραν κι έμαθαν τα  λόγια σε μια εβδομάδα. Έκαναν πρόβες τμηματικά. Αλλά δεν  είχαν καθόλου άγχος. Λαχταρούσαν μόνο να γιορτάσουν.
Το σύνθημα παρέμενε το ίδιο. Ανεβείτε επάνω και χαρείτε τη στιγμή. Είναι ολόκληρη δική σας. Την δικαιούστε και την αξίζετε. Κι έτσι έκαναν. Την άρπαξαν, την απόλαυσαν, τη χάρηκαν.

Το έργο μας ήταν από τα αγαπημένα. Το είχα γράψει γι' αυτά τα παιδιά, για τους χαρακτήρες τους. Τα παιδιά ήταν μέσα στους ρόλους και τους απέδωσαν θαυμάσια. Τα κουστούμια τα φτιάξαμε στο Καλλιτεχνείο με οδηγό τη φαντασία μας.
Όπως και να έχει περάσαμε υπέροχα. Συγκινηθήκαμε, χαρήκαμε αν και μας έλειπαν τα νήπιά μας.  Υπόσχομαι όμως το καλοκαίρι να τα αποζημιώσω.

Ευχαριστούμε θερμά τον Δήμο Ήλιδος που μας έδωσε αυτή την μεγάλη ευκαιρία να χαρούμε και να δημιουργήσουμε. Και πάντα θα ευχαριστώ τα παιδιά για την προσπάθεια τους. Θυσίασαν το Σαββατοκύριακό τους για να κάνουν πρόβα και μέσα σε μία εβδομάδα έμαθαν τα λόγια τους. Φυσικά ευχαριστώ και τους γονείς που ήταν πρόθυμοι για όλα, κι αυτοί εκτός από τα παιδιά άλλαξαν το πρόγραμμά τους. Επίσης, τους ευχαριστώ και για τις όμορφες φωτογραφίες που μου παραχώρησαν.

Με πολλή χαρά κι ενθουσιασμό σας παρουσιάζω  μια ακόμη δουλειά που ολοκληρώθηκε. Είμαι πολύ συγκινημένη που ο κύριος Γιώργος Αγγελόπουλος μου εμπιστεύτηκε την εικονογράφηση του νέου του βιβλίου "Κρίτων ο Αναρχικός".  

Η συνεργασία μας με τον Γιώργο ήταν άψογη και τον ευχαριστώ πάρα πολύ που μου έδωσε την ευκαιρία να εμπνευστώ από ένα τέτοιο αξιόλογο και ανατρεπτικό έργο. Το βιβλίο του αφορά στον διάλογο μεταξύ Σωκράτη και Κρίτωνος, λίγο πριν ο γνωστός σε όλους μας φιλόσοφος πιεί το κώνειο. Η διαφορά όμως είναι πως ο Γιώργος αντέστρεψε τους ρόλους των δύο προσώπων. Έτσι, ο Σωκράτης δεν προσπαθεί μέσω ερωτήσεων να οδηγήσει τον συνομιλητή του σ' ένα συμπέρασμα, κάτι που είναι αναμενόμενο, αλλά αυτή τη διάθεση συναντάμε στον Κρίτωνα. 
Πολλές εικόνες έρχονταν στο μυαλό μου καθώς διάβαζα αυτόν τον ενδιαφέροντα διάλογο. Ήταν αρκετά δύσκολο να διαλέξω ορισμένες μόνο ώστε να του  παρουσιάσω.  Όποιος το διαβάσει θα καταλάβει τι εννοώ...  Σε βάζει σε αρκετές σκέψεις! Μέσα από αυτόν τον διάλογο παρουσιάζεται μια σύνδεση του παρελθόντος με το παρόν, βλέπουμε πως ορισμένες καταστάσεις επιβιώνουν από τότε μέχρι και σήμερα. Όποιος αγαπάει τη φιλοσοφία οπωσδήποτε θα πρέπει να ρίξει μια ματιά.

Ήταν πραγματικά μια μοναδική εμπειρία. Ευχαριστώ πολύ τον Γιώργο για την τυφλή εμπιστοσύνη που μου έδειξε.  Είναι ένας ευγενής άνθρωπος που με άφησε να εκφραστώ ελεύθερα, χωρίς κανέναν περιορισμό. Ήταν μεγάλη τιμή να συνεργαστούμε μαζί του. 
Ο Γιώργος Αγγελόπουλος έχει κυκλοφορήσει άλλα 5 βιβλία από τις εκδόσεις ΑΠΟΠΕΙΡΑ.

Εύχομαι το βιβλίο του να είναι καλοτάξιδο! 

Με ανυπομονησία θα περιμένουμε και την επόμενη δημιουργία του...

Η νέα μας σεζόν στα ΚΔΑΠ μεΑ ΔΙΑΠΛΑΣΙΣ ξεκίνησε. Τα παιδιά επέστρεψαν με όρεξη για δημιουργία. Σκέφτηκα λοιπόν να ξεκινήσουμε τα εικαστικά μας εργαστήρια  με κάτι δημιουργικό και ευχάριστο. Ένα επιτραπέζιο παιχνίδι μπήκε στα σκαριά.

Επιστρατεύσαμε όλη μας τη φαντασία, καταθέσαμε τις ιδέες μας και και με πολύ δημοκρατικές διαδικασίες ψηφίσαμε. Για τις νέες μας περιπέτειες επιλέξαμε το διάστημα.

Με όπλα τη φαντασία και τα απλά υλικά μας, ξεκινήσαμε.

Φτιάξαμε ταμπλό, πιόνια, ζάρια, κάρτες και εντολές και φυσικά οδηγίες παιχνιδιού.. Τα παιδιά για άλλη μια φορά με εξέπληξαν αφού ξεπέρασαν τον εαυτό τους. Συνεργάστηκαν αρμονικά, με κέφι για πολλές ημέρες. Ο καθένας από το δικό του μετερίζι, αξιοποιώντας τις δικές του δεξιότητες προσέφερε τη βοήθειά του δίνοντάς μας ένα μάθημα αλληλοσεβασμού και αλληλοβοήθειας. Το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό.

Η πρώτη παρτίδα ξεκίνησε χωρίς καθυστερήσεις .

Οι ερωτήσεις μας ήταν επικοινωνιακές και πραγματικά διασκεδάσαμε όλοι, παιδιά και εκπαιδευτές. Για να πω την αλήθεια, μας παρέσυραν με την χαρά τους και γίναμε όλοι παιδιά. Φεύγοντας σκεφτόμουν  με πόση χαρά αγκαλιάζουν την ιδέα, την πρότασή μου. Η  αγάπη και η εμπιστοσύνη  που δείχνουν δεν περιγράφονται. Χαίρομαι να δημιουργώ μαζί τους.

 Ένα είναι  σίγουρο: πως μπροστά μας έχουμε μια πολύ ενδιαφέρουσα και δημιουργική χρονιά.

Μια υπέροχη βραδιά απολαύσαμε χθες βράδυ στον προαύλιο χώρο του Ιερού Ναού της Παναγίας στα Κανάλια. Ο Φοίβος έκανε την πρώτη του επίσημη εμφάνιση και η συγκίνηση ήταν μεγάλη. Ήταν επιθυμία μου και συνειδητή απόφαση να ξεκινήσω τις παρουσιάσεις του Φοίβου από τον γενέθλιο τόπο μου. Ήθελα  να γεμίσω με όλη τη θετική ενέργεια που μόνο η γενέτειρα μπορεί να σ' εφοδιάσει. Να ταξιδέψω σε αναμνήσεις και να φέρω θυμήσεις από τη ζωή μου. Επιπλέον ήταν ένας μικρός φόρος τιμής στον πατέρα μου, τον άνθρωπο που μας φύτευσε και καλλιέργησε το μικρόβιο της αγάπης για το βιβλίο.

Η ατμόσφαιρα ήταν πλημμυρισμένη από συναισθήματα. Βλέμματα γαλήνια, πρόσωπα γνώριμα και χαρούμενα παρακολουθούσαν με προσοχή και η ευλογία της Παναγίας ήταν έντονη στην ατμόσφαιρα.

Είδα ανθρώπους που είχα χρόνια να συναντήσω, φίλους, γείτονες, συμμαθητές, αλλά γνώρισα και πολλούς νέους. Νέα παιδιά που διψούν για πολιτισμό και όμορφες στιγμές. Χαμογελάσαμε, συγκινηθήκαμε, δακρύσαμε. Περπατήσαμε στον χώρο σαν να ξαναγνωριστήκαμε. Συζητήσαμε και ακούσαμε προσωπικές εμπειρίες. Όλα αυτά συνέβησαν επειδή το Μουσείο Λημναίου Πολιτισμού Δήμου Κάρλας και ο Ιερός Ναός της Παναγίας φιλοξένησαν την εκδήλωση μου. Πραγματικά τους ευχαριστώ όλους. Αναφέρομαι στον εφημέριο του ναού πάτερ Αθανάσιο και στον κ. Γκανάτσιο Σωτήρη. 

 Ήταν μεγάλη τιμή για εμένα να βρίσκομαι ανάμεσα σε δυο γυναίκες τόσο σημαντικές. Μια ποιήτρια και μια συγγραφέα. 

Θέλω να ευχαριστήσω προσωπικά την Σταματία Μωραΐτη για τα τόσο ωραία λόγια με τα οποία μίλησε για εμένα. Πως να μην συγκινηθώ όταν μια προσωπικότητα βραβευμένη με το πρώτο βραβείο ποίησης σε παγκόσμιο διαγωνισμό, ένας άνθρωπος που αγωνίζεται για τον πολιτισμό του τόπου σου, να μιλάει για σένα... Με την Ματίνα ξανασυστηθήκαμε πραγματικά. Ήταν τιμή για εμένα να μιλήσει για τον Φοίβο μου, η κυρία Αγγελική Θάνου, μια καταξιωμένη συγγραφέας και ποιήτρια βραβευμένη επίσης σε παγκόσμιο διαγωνισμό. Πραγματικά την ευχαριστώ. Τη βραδιά μας χρωματισε η Αρετή Κατσαγεωργίου μια δροσερή παρουσία. Μας χάρισε όμορφες μελωδικές στιγμές με τις μουσικές και το τραγούδι της. Ένα νέο παιδί που γνώρισα εκείνη τη στιγμή και πραγματικά κέρδισε την καρδιά μου με το ταλέντο και το χαμόγελό της. Καθ' όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης τα παιδιά ήταν απασχολημένα με εικαστικές δραστηριότητες. 

Η βραδιά έκλεισε ήρεμα ανταλλάσοντας δώρα και υποσχέσεις για την επόμενη συνάντηση και δράση.

Ευχαριστώ από καρδιάς ένα νέο παιδί, τον Θανάση Παπαθανασίου, για την υποστήριξη, την όμορφη παρουσίαση της εκδήλωσης καθώς και το φωτογραφικό υλικό που μου παραχώρησε.

Η εκδήλωση τελείωσε όμως υπόσχομαι να επιστρέψω...

Είναι μεγάλη χαρά να παρουσιάζουν το παραμύθι μου δύο σπουδαίες γυναίκες από το χωριό μου, η Αγγελική Θάνου και η Σταματία Μωραΐτη.
Ευχαριστώ την κα Αγγελική Θάνου για την  ενδιαφέρουσα συνέντευξη και την εφημερίδα Η ΘΕΣΣΑΛΙΑ για την φιλοξενία.

Απόσπασμα από την παρουσίαση της Αγγελικής Θάνου
συνταξιούχου PhD εκπαιδευτικού και συγγραφέως

"Η Αλίκη Τσιφτσοπούλου με τις επιλογές της και τη στάση ζωής είναι φανερό ότι οραματίζεται έναν καλύτερο κόσμο με ποιότητα και αισθητική. Δημιούργησε ένα φυτώριο για μικρά και μεγάλα παιδιά όπου κερνά γόνιμες δόσεις Καλών Τεχνών, τόσο απαραίτητες για την ισορροπημένη ανάπτυξη κάθε προσωπικότητας ανήλικης και μη.
Δημιουργεί το κλίμα και τη θερμοκρασία ώστε να ανθίζει κάθε μορφή τέχνης στο Καλλιτεχνείο της. Παράλληλα, εξειδικεύτηκε στον ευαίσθητο τομέα της Ειδικής Αγωγής και εκεί ξεκίνησε νέα θαύματα. Η Αλίκη Τσιφτσοπούλου είναι μια γυναίκα με όραμα. Πώς να μην καμαρώνει ο γενέθλιος τόπος της για τις δημιουργίες της;
Την Παρασκευή 13 Αυγούστου, στις 8 το απόγευμα, στα Κανάλια, κάτω απ’ τη φωλιά των πελαργών, στη φιλόξενη αυλή της Παναγίας και αμέσως μετά την Παράκληση θα παρουσιαστεί το βιβλίο της για παιδιά «Ο Φοίβος το Κολλητάκι» από τις εκδόσεις Βιβλιοπανόραμα. Το θέμα του είναι ο σεβασμός και η αποδοχή της διαφορετικής συμπεριφοράς των φίλων μας. Για το βιβλίο θα μιλήσουν η Ματίνα Μωραΐτη, φιλόλογος και η Αγγελική Θάνου συγγραφέας, καθώς και η ίδια η δημιουργός του βιβλίου. Στη μουσική και την κιθάρα η Αρετή Κατσαγεωργίου, μηχανικός – μηχανολόγος. Η εκδήλωση αποτελεί συνδιοργάνωση του Μουσείου Λιμναίου Πολιτισμού Κάρλας και του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του ιερού ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Καναλίων. Στον χώρο θα υπάρχει έκθεση εικαστικών καθώς και πολλές δράσεις και εκπλήξεις για τα παιδιά. Θα ληφθούν όλα τα μέτρα προστασίας κατά του Covid 19." 

Διαβάστε την συνέντευξη εδώ

"Ο Γάτος που έσπαγε πλάκα".
Η παράσταση μόλις τελείωσε !
Είμαι πολύ ενθουσιασμένη και πάρα πολύ περήφανη γι' αυτά τα παιδιά. Με πολλή χαρά έγραψα και ετοίμασα το θεατρικό τους έργο. Και με ακόμη μεγαλύτερη οργάνωσα όλη τη διαδικασία.
Υπήρχαν φωνές που έλεγαν πως ήταν αδύνατον να ανεβάσω παράσταση με ΑμεΑ και το ρίσκο θα ήταν μεγάλο. 
Επέμενα πως ήταν δυνατόν και όλα θα πήγαιναν τέλεια. Στηριζόμουν μόνο στη λαχτάρα των παιδιών για δημιουργία και στην αγάπη που διέκρινα στο βλέμμα τους. Στην ανάγκη τους να εκφραστούν. Χρειάστηκε να το πάρω πάνω μου και ν’ αναλάβω όλη την ευθύνη  προκειμένου να το καταφέρω. Είχα πολύ δίκιο τελικά. Θυμάμαι τις ώρες των εικαστικών… είχαν αφιερωθεί αποκλειστικά στο θεατρικό. Πικάσο Μοντιλιάνι και λοιποί έμειναν στην άκρη. Κάθε εβδομάδα μας απασχολούσε κι ένα θέμα. Οι στολές, τα σκηνικά, το καράβι μας. Δουλεύαμε ασταμάτητα. Δεν αγχώθηκα ποτέ γιατί δούλευαν με ψυχή. Μέχρι την παραμονή της παράστασης  υπήρχαν σκέψεις να γίνουν περικοπές αλλά τις απέρριψα όλες. Πίστευα πως αυτά τα παιδιά όταν ανέβουν στη σκηνή θα τα δώσουν όλα. Γιατί όλα τα έκαναν για ένα λόγο, να χαρεί η μαμά και ο μπαμπάς .Αυτό μου έλεγαν και το ένιωθα. Αυτό αφουγκράστηκα και σ' αυτό στηρίχθηκα. Και ναι, είμαι περήφανη για όλα! Για το γάτο μου, για την παπαγαλίνα μου, για το γλυκό μου ρακούν.
Όμως τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα γινόταν αν δεν υπήρχε ο κύριος Άγγελος  Αλεξόπουλος.  Στο σημείο αυτό θέλω να τον ευχαριστήσω προσωπικά. Τον ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου  για την απόλυτη  εμπιστοσύνη που έδειξε στο πρόσωπό μου. Για εκείνο το  «Προχωρήστε » που είπε χωρίς να ρωτήσει τίποτα…Και προχωρήσαμε. Τον ευχαριστώ για όλα όσα αιτούμασταν στη διάρκεια  των προετοιμασιών. Μας τα παραχώρησε χωρίς δεύτερη σκέψη. Με  ένα  χαμόγελο έλεγε πάντα ναι σε ό,τι ζητούσαμε. Και ζητήσαμε πάρα πολλά... 
Το αποτέλεσμα όμως είναι αυτό. Ευτυχισμένα πρόσωπα παντού. Λαμπερά χαμόγελα και βλέμματα που ακτινοβολούσαν. Μια παράσταση άψογη, χωρίς λάθη, χωρίς ξεχασμένα λόγια. Παιδιά χαμογελαστά που έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό.  
Δεν ξεχνώ να πω ένα ευχαριστώ  στη Αγαθή Ρηγοπούλου, άγγελο πρωτοστάτη των παιδιών.  Πίστεψε στην ιδέα χωρίς δεύτερη σκέψη και ήταν πάντα δίπλα μου  .Ευχαριστώ και τον Διευθυντή μας τον κ. Παναγιώτη Βασιλείου που την υποστήριξε.
Ευχαριστώ και όλο το προσωπικό που βοήθησε να ολοκληρωθεί η παράσταση, όλα τα κορίτσια, το καθένα ξεχωριστά, όπως και τους γονείς που συναίνεσαν και συνεργάστηκαν. Επιπλέον, θα ήθελα να ευχαριστήσω και την εφημερίδα "Πρωινή" για την ευγενική παραχώρηση του φωτογραφικού υλικού της εκδήλωσης. Το μεγάλο όμως ευχαριστώ το κρατάω μόνο για τα παιδιά μας. Για τα υπέροχα  αυτά πλάσματα  τ΄ αγγελούδια που μ΄ αγκάλιασαν απ΄ το πρώτο λεπτό και συνεργάστηκαν μαζί μου. Τους ευχαριστώ για τις τόσο όμορφες και δημιουργικές  στιγμές που μου χάρισαν. Για τις τεράστιες αγκαλιές και τα μεγάλα τους χαμόγελα. Για τα υπέροχα λόγια τους. Γιατί υπάρχουν και είναι εκεί να μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους!

Πηγή Φωτογραφικού υλικού: εφημερίδα Πρωινή της Ηλείας.

Περισσότερες εικόνες  εδώ.